Συνωμοσία 

                                              Κρυφά
                                       
                    γεμίζω τους στήμονες
                                      
                      με τις χρυσές οβίδες
                                    
                             του ήλιου.
                                    
                 Ο στρατός μου είναι έτοιμος.
                             
                      Ας εκπυρσοκροτήσουν
                         
                              τα λουλούδια! 

Δώσε θάρρος στον χωριάτη...

   "Εγγυώμαι προσωπικά ότι σε 3 χρόνια από σήμερα θα έχουμε μια άλλη Ελλάδα", μας είπε ο κ. Πρωθυπουργός.
   Αν παραβλέψουμε το γεγονός, ότι μια άλλη Ελλάδα δεν σημαίνει απαραίτητα πως θα είναι και μια καλύτερη Ελλάδα για όλους εμάς, γιατί θεωρεί ο κ. Παπανδρέου ότι η προσωπική του διαβεβαίωση αποτελεί για τους Έλληνες και εγγύηση για την πραγματοποίησή της;
    Το γεγονός της πλήρους ανατροπής των προεκλογικών του δεσμεύσεων, της πλήρους αθέτησης ΚΑΙ των μετεκλογικών του δεσμεύσεων, το γεγονός ότι υπερακόντησε σε αντιλαϊκά μέτρα τη Ν.Δ, που τάχα αποτελούσε το σκοτάδι σε αντίθεση με το ΠΑΣΟΚ που τάχα αποτελεί το φως, δίνουν καμμιά εγκυρότητα και σε αυτή του την υπόσχεση;
    Τι τον κάνει να πιστεύει ότι οι Έλληνες είναι τόσο και επαναληπτικά ηλίθιοι;
    Και τελικά στο δικό του προεκλογικό δίλλημα: "Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα", πού τοποθετεί τον εαυτό του και το κόμμα του;

Η νέα Τζουλιάδα(όπως Ιλιάδα)

   
     Και ξαφνικά η ελληνική κοινωνία, με προεξάρχοντες τους "δημοσιογράφους" και τα μεσημεριανάδικα, ανακάλυψε έκπληκτη, ότι όμορφα κορίτσια, μοντέλα, σταρ, μις και το κακό συναπάντημα, μπορεί να γυρίσουν τσόντες λέει, και να κάνουν διάφορα τέτοια κακά πράγματα και μάλιστα επί χρήμασι!

    Και ντροπή σε όσους τρέξαν να πάρουνε το video της Τζούλιας, οι σιχαμένοι, το οποίο βέβαια video, οι κύριοι "δημοσιογράφοι" και παρουσιαστές, είχαν δει καμιά δεκαριά φορές ο καθένας, πλην όμως αυτό έγινε για να διαμορφώσουν ιδίαν γνώμην, ώστε να μπορέσουνε μετά να μας παρουσιάσουν έγκυρο ρεπορτάζ, και καμιά σχέση με μας τους μπανιστηρτζήδες και στερημένους δεν έχουνε αυτοί οι αριστοκράτες. 

    Και δώστου  μετά ρεπορτάζ με αποκλειστικές πληροφορίες, πόσα πήρε η Τζούλια, πόσα ο άρρεν παρτενέρ της, έκανε τελικά την δουλειά για την οποία προσλήφτηκε ο κύριος ή πήγαν στο βρόντο τα λεφτά, "που να σου κάτσουνε στο λαιμό κανάγια με τέτοια κρίση που έχουμε και μεις", ενώ ο σοβαρός κύριος Λιάτσος ιδρωκοπούσε ο έρημος, πλην όμως, φεύ, εις μάτην, ώστε να διασταυρώσει και να μας μεταφέρει επακριβώς τον αριθμό των παρτενέρ που είχε η Τζούλια στο εν λόγω video.

    Από κοντά και έτερες-όχι εταίρες- αγνές υπάρξεις, που το μόνο τους αμάρτημα είναι ότι δεν πρόλαβαν να κάνουνε αυτές την δουλειά, και κάνουνε κρυφά όσα η Τζούλια έκανε φανερά, "που να σου πάρει ο διάολος τον πατέρα κύριε μάνατζερ και χαράμι τα λεφτά που παίρνεις χαραμοφάη".

    Και ύστερα εξανίστανται οι ίδιοι άνθρωποι που ψέκασε ο ΜΑΤατζής τον Μανώλη Γλέζο, και λοιδωρούνε τον αμόρφωτο χωροφύλακα, ενώ οι ίδιοι κάνουνε τέτοιον αγώνα, ώστε οι νέοι να μαθαίνουνε τους ήρωες και όχι τα σκουπίδια!

     "Εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω", ο χειρότερος εφιάλτης μου.

Λίγο γέλιο ποτέ δεν κάνει κακό

 
  Τρεις φίλοι κάθονταν βαριεστημένοι μη ξέροντας τι να κάνουν για να περάσει η ώρα.
-Βρε σεις, πετάγεται κάποια στιγμή ο ένας, τι ανόητοι που είμαστε, γιατί δεν παίζουμε γκολφ;
-Γκοοολφ; αναρωτιούνται απορημένοι οι άλλοι. Τι είναι αυτό;
-Δεν ξέρετε γκολφ; τους λέει ο πρώτος. Άαα χάνετε. Το γκολφ είναι ένα πολύ όμορφο και ενδιαφέρον παιχνίδι, που είναι πολύ διασκεδαστικό, βοηθάει στην ευλυγισία των αρθρώσεων, στην ακρίβεια των κινήσεων, χώρια που είναι και πολύ εύκολο. Δεν χρειάζεται παρά ένα μπαστούνι, ένα μπαλάκι και μία τρύπα.
-Ε καλά τότε, λέει ο πρώτος, εγώ βάζω το μπαστούνι.
-Εγώ λέει ο δεύτερος βάζω το μπαλάκι.
-Εγώ λέει ο τρίτος δεν παίζω!! 

"Το φως δε φτάνει στην καρδιά"

-"Είσαι τυφλός παππού;", ρώτησε ο Ντάστιν Χόφμαν τον τυφλωμένο, μετά την σφαγή των γυναικόπαιδων από τους στρατιώτες του Κάσtερ, γέρο αρχηγό των Ινδιάνων, στην υπέροχη ταινία "Το μεγάλο ανθρωπάκι".

-"Όχι γιε μου, βλέπω", του απάντησε χαμογελώντας ήρεμα, στοχαστικά, ο σοφός γέροντας, "αλλά το φως δε φτάνει στην καρδιά".

     Το φως δε φτάνει στην καρδιά!

  Γιατί η καρδιά δεν μπορούσε να δεχτεί αυτό που έβλεπαν τα μάτια.

  Γιατί τελικά με την καρδιά μας βλέπουμε.

Γι΄αυτό η θάλασσα ποτέ δεν είναι ίδια όταν την αγναντεύουν δυο ζευγάρια μάτια.

Γι' αυτό βλέπει ο τυφλός άπειρα χρώματα και εικόνες, εκεί που εμείς με τα δυο μας μάτια μπορεί να βλέπουμε μονάχα το μαύρο της ψυχής μας.

   Με στοιχειώνει γλυκόπικρα από τότε αυτή η φράση!
   Πόση υπέροχη σοφία-απλή, και όμως τόσο περιεκτική- μακριά από περίπλοκες και βαρύγδουπες φράσεις, κρύβει μέσα της!  Κοινές, συνηθισμένες λέξεις, που εκρήγνυνται μέσα σου και χτυπάνε, σα σαίτα, κατευθείαν στην ψυχή.

  Κι ας αναρωτηθούμε:

Το φως της μονάκριβης ζωής μας, φτάνει στην καρδιά μας τελικά;

  Ευλογημένοι όσοι θα το νοιώσουνε αυτό πριν την έσχατη ώρα.